Chapter 21: This is not for us :(

ayun, binilisan ko na lang yung pagkaen ko. ewan ko ba. naiiyak ako na ewan. umakyat ako agad. syempre, nagpalusot na lang ako kay Andy na inaantok na ako. pumasok ako ng dali-dali sa kwarto. napapasara na ako sa fist ko. ARGH.

iba kasi yung sakit eh :( bakit ba ngayon ko lang narealize ang lahat?! o siguro dati ko pa nga narealize, ayaw ko lang aminin na narealize ko na pala :| ang painful naman ng realization ko na siya na pala talaga. 


napahiga ako dun sa kama ko. napayakap ako dun sa  unan ko. unti-unti ng namumuo ang luha sa mga mata ko. hindi pa plural ang minute, tuluyan na akong napaiyak. may something akong nararamdaman sa puso ko. eto ba yung heartbreak? AMP. ang sakit pala physically at emotionally. 


lalo kong hinigpitan yung pagyakap sa unan ko. feeling ko gusto ko magpalamon dun sa unan. ayoko na :(


feeling ko hanggang 9 pm ako nun naiyak. AMP. ang childish ko talaga. maya-maya naman eh hindi ko rin napansin na nakatulog na din pala ako.

medyo nagising naman ako ng madaling araw. siguro mga 2 ng umaga yun. napa-upo muna ako sa kama ko. tinanggal ko yung mga namuo kong luha. parang namamaga na nga eh. tumayo ako nun at tumingin sa salamin. okay lang naman. siguro, hindi naman 'to mahahalata bukas.

napatingin ako sa may malaking bintana ng kwarto. sa hindi kalayuan, may nakita akong nag-iisang puno na nakatayo sa isang mataas na part ng lupa. tiningnan ko si Andy na tulog na tulog pa din. kinuha ko yung jacket ko na nakasabit sa gilid ng cabinet tapos lumabas sa kwarto.

katapat ng kwarto namin ni Andy yung kwarto ni AJ. gusto kong kumatok dun. gusto ko siyang kausapin. gusto ko siyang yakapin :| hindi ko na pinansin yung pintuan at bumaba dun sa first floor nung bahay.

nawala na yung antok ko nun. gusto kong magpahangin. kailangan kong magrefresh.

lumabas ako ng bahay nun at naglakad-lakad. madamo nun. tapos sobrang hangin. tiningnan ko yung langit. crescent moon. at ang ganda niya. ang daming stars. linagay ko yung dalawang kamay ko sa loob ng bulsa ng jacket ko at nagpatuloy sa paglalakad.

pumunta ako dun sa puno na nakita ko kanina. ewan ko ba. may na-feel lang ako bigla. kailangan ko ng kausap at puno ang napili ko. shet, hibang na ba ako?! GHAAAAAD.

umupo ako dun sa ilalim ng puno at sumandal. nagsigh muna ako at inenjoy na lang ang magandang bituin at buwan, ang malamig na simoy ng hangin, ang pagdampi ng mga maliliit na damo sa paa ko at ang panunuod sa paggalaw ng ibang puno.

medyo gumaan naman yung pakiramdam ko. iba rin ang power ng nature no?

may narinig naman ako na foot steps. napatingin ako sa direksyon ng tunog na yun. sa lahat ng mga taong ayaw ko makita ngayon, siya pa ang andito sa harapan ko.

si AJ...


"ang aga ah... hindi ka makatulog?"


tumango na lang ako nun. tinabihan niya ako nun. sumandal din siya sa may puno. medyo lumayo pa nga ako. may space tuloy sa pagitan namin. ewan ko ba. gusto ko siyang layuan pero ayaw kong mawala siya sa akin. ang labo ko talaga :|

"sorry sa mga nangyare nung nakaen tayo..." ang cold ng pagsasalita niya

"uh.. bakit ka nagso-sorry?"

"wala lang..."

nagsigh siya nun. 

"naalala mo nung prom natin?" napatingin ako sa kanya. bakit niya kailangan ibalik ang lahat? :| "yun yung time na una tayong nagkausap... yun yung unang beses na nakapag-open ka sa ibang tao tungkol kay Francis... yun din yung oras na sinabi ko sayo na wala akong mahanap na true love... diba?" napangite siya nun.

"oo.. bakit mo sinasabe yan?"

"wala lang... feel ko kasi nahanap ko na yung true love ko..."

nanlaki yung mata ko nun. tumibok ng sobrang bilis yung puso ko. mauunahan pa ata ako sa pagtakbo kapag sinabi ni AJ na hindi ako yung mahal niya. ako na lang please.

"alam mo ba yung feeling na pinapapili ka kung ano yung gusto niyong pagsamahan? love ba o friendship?" nagpatuloy siya sa pagsasalita "yung tipong kapag pinili mo yung love, pwedeng mawala yung friendship. pero kapag friendship pinili mo, mawawala yung love...kung ako ikaw, anong pipiliin mo?"

"depende naman yun kung mahal naman namin yung isa't-isa, eh di go for it diba?"

"eh paano kasi kung parang may mahal na iba yung taong yun... tapos baliw na baliw siya sa taong yun na parang wala ng pwedeng itira para sa akin..." natamaan ako nun :x "pero kung mahal din namin ang isa't-isa, bawal pa rin magkaroon ng kami..."

"ewan ko... natanong mo na ba siya tungkol dyan?" ghad. umaasa ako na ako yung tinutukoy niya.

"hindi pa... hindi ko kasi kayang umamin sa kanya..."

"sige ka... baka maunahan ka pa..."

"hindi ko alam... hindi ko kasi alam kung paano ko ipapakita sa kanya... natotorpe ako pag andyan siya... tapos... basta... ang hirap iexplain nung feeling na yun..."

"nararamdaman ko din yan... promise..."

nagulat ako sa sinabi kong yun. :O

"kanino?"

gusto kong aminin sa kanya pero paano ko ba sisimulan ang lahat? :| parang kasing kanina ko lang naparealize sa sarili ko ang lahat diba?

"'eh.. sabihin mo muna yung gusto mo..."

napasigh siya nun at ako naman eh doble yung kaba sa dibdib ko. sana ako na lang. ako na lang.

"si..."

tumingin siya sa mga mata ko tapos napasarado yung fist niya. lumapit siya sakin.

"si..."

huminga ulit siya ng malalim.

"siya..."

kumirot bigla yung puso ko. alam ko na kung sino yung tinutukoy niya nun. gusto ko ng magpalamon sa lupa nun. gusto kong umiyak ng sobrang lakas. gusto ko... gusto ko.... siya... siya ang gusto ko...

"si Zinnia..."

nung narinig ko yung pangalan na yun galing sa bibig niya, parang akong tinutusok ng isang milyong karayom.

hindi nga 'to para samin. Ang sakit sakit pala nga talaga nu? :'(

"sobrang mahal ko siya..."

napatungo siya nun. gusto ko ding tumungo nun. gusto ko siyang sigawan. gusto kong magalit kay AJ. pero bakit pa nga ba? :|

"pero hindi pwede..."

"ah.. siya pala..."

medyo nanginginig na yung boses ko nun. napasarado na yung fist ko nun. wew. nagsmile ako ng unti. kahit na parang hindi ko kayang ngumite ngayon. 

"eh ikaw sino?"

"ako?"

tumingin siya sa mga mata ko.

gusto kong sabihin na ... ikaw naman talaga... huminga ako ng malalim.

"si Francis pa din..."

:(