Chapter 29: joketime :P

Ako naman 'tong nagpauto na hindi siya iniwan. at kahit naman hindi ko siya iniwan, naging maayos nga ba siya? in some point, pwedeng oo. nakayanan na rin niya kasing umupo dun sa  kubo. aba, wala akong tulog oy! magkakaron ako ng eye bags neto. sinisira niya byuti ko. Charot HAHA

so yun magkatabi na kaming nakaupo dun sa mahabang upuan ng kiosk. may halos isang ruler na pagitan yung pagkakaupo namin. Oh kami na may space. kinalikot ko lang naman yung mga kuko ko. wala akong magawa. hindi ko nga alam kung bakit ayaw pa naming umalis dito sa kiosk. eh hindi naman na naulan. tapos pasikat na rin yung araw nun. Ako na talaga walang tulog. Dahil kay AJ yun .ang laki ng atraso sakin ni AJ. Promise.

Nakatitig siya dun sa direction kung saan nasikat ang araw. so ako naman, eh nakitingin na din. ang ganda. parang ako lang. Choss.Ang astig gumawa ni God ng mga scenery no? Nakakakilig lang. HAHA. diba parang ang sweet kapag kasama mo yung kasintahan mo habang nanunuod ng sunrise. tapos sasandal ka dun sa balikat nung lalake. tapos hahawakan nung lalake yung kamay mo. tapos ieenjoy niyo yung magandang view. titingnan niyo yung mga kamay niya na naka-intertwine sa isa't-isa. isang pangitain na kayo talaga forever.

napatingin ako sa kamay ni AJ na nakalapag dun sa space ng pagkakaupo namin. gusto kong hawakan yung kamay niya. TSSSS.

"ayos na ba pakiramdam mo?"
"oo, hindi mo ako iniwan eh"


ngumite siya nun. TSS. jinojoketime lang naman kasi niya ako eh. hay nako. mukha naman talaga siyang hindi okay. halata naman sa mata niya eh. 

"loko ka... sige nga, anong okay dyan?"

medyo lumapit ako sa kanya nun. malandi ako eh HAHAHA

"lahat okay dyan syempre..." ngumingite siya. Ow shet. katunaw HAHAHA

"sus. san banda?"

"sa bandang puso"

Ayy. for sure, babanat 'to. Wait. Iisip na ako agad ng pangtapat sa ibabanat niyan. HAHAHA

"madami kasing laman yan..." tinawanan ko siya. DUH. ang ChickBoy kaya HAHAHA

"sus. ikaw lang naman ang laman nito..."

seryoso siya nung sinabi niya yun. napatingin nga ako sa kanya ng owver owver HAHA. nginitian niya lang naman ako which means na joketime lang ang lahat. sayang no? TSS

"sus. joketime 'to..."

medyo lumapit na siya sakin nun. may halos one inch na pagitan ang meron samin pero nakaka-feel na ako agad ng maka-BOOM na spark.

"pag sinabi ko bang hindi joketime 'to maniniwala ka?"

ano bang dapat isagot? ang seryoso ng aura. SHET. aminin na kasi. HAHAHA

"pwede naman... pero..."

hindi niya ako pinatapos sa pagsasalita ko. bigla na lang siyang bumanat.

"hindi joketime"

nakatingin siya sa mga mata ko nun. grabe, natutunaw ako na ewan.alam mo yung feeling na may dumaloy na kuryente sa buong katawan mo dahil lang sa pagtitinginan niyo. kinikilabutan ako. but in a good way. 

ngumite naman ako na parang sinasabi ko `duh. halatang joketime`. tapos inirapan ko siya na parang sinasabi na `wag kang ganyan. ang pogi mo. kinikilig ako`. tumingin ako sa ibang direksyon tapos napakagat sa labi ko. gusto kong sumigaw. NAKAKAKILIG KAYA HAHAHA. kahit gaganon-ganon lang yun, WOOOOOO. Party na tayoooo. Masaya na ako ng ganito. Chinacharot ko na naman sarili ko :| 

sumikat na talaga nun yung araw. New Day na naman oh. babanatan ko pa sana si AJ nun ng pambara ng biglang may nag-caught ng attention naming dalawa.

"Kuya! Zerli!"

Andun ang rescue team namin. si Andy, yung dalawa pa niyang pinsan na lalake.

"huy Andy..."

lumabas na kami nun ni AJ sa kiosk para salubungin si Andy at yung mga kasama niya.

"grabe, nag-alala talaga kaming lahat sa inyo! ang lakas pa man din ng ulan kagabe..."

"oo nga eh. umuwi na tayo agad. masama ang pakiramdam ng kuya mo..."

tiningnan ko si AJ na nasa likod ko. halatang masama nga ang pakiramdam. siguro, nakita na din ni Andy yun kaya tumango siya. tinulungan si AJ nung dalawa pang pinsan nila sa paglalakad. si AJ, ayaw pang magpatulong. Ang taas talaga ng pride grabe. HAHAHA. pero parang kaninang madaling araw, ang weeeeaaaaak.

so ayun, nung nasa bahay na kami. yinakap ako ni tita. sobra syang nag-alala samin ni AJ. wow no? parang napaka-special ko sa pamilya nila. kaso nga lang, hindi naman talaga ako yung mahal ng anak nila :|

Erase. erase. erase. 

Drama much. ayoko na nga ng ganito. naligo naman ako nun. siguro, hindi ko na dapat iexplain yun dito diba? HAHA. pero nagamit ko yung time ng paliligo ko sa pag-iisip tungkol dun sa mga bagay na sinabi ni AJ. 

Ang labo niya talaga. nakakainis. ipaparamdam niya sayo na special ka sa kanya but in fact, may gusto siyang iba. TSSS. nakakasakit talaga siya ng ulo.

30 minutes akong naligo. inorasan pa talaga no? HAHA. pumunta ako sa kwarto ko. andun naman si Andy na nakahiga tapos nagbabasa siya ng The Lost Hero ni Rick Riordan. Basahin niyo yan. Astig, Sequel ng Percy Jackson. HAHAHA. nag-advertise na lang no? WOOO. sana bayaran ako ni Rick Riordan. 

minamassage ko nun yung buhok ko nun ng biglang tinabi muna ni Andy yung libro tapos umupo siya sa kama. chichikahin na naman ako neto. HAHAHA.

"now, spill. anong nangyare sa inyo ni kuya?" sabi na eh HAHAHA